Allah'ı unutup da Allah'ın da kendilerini unutturduğu kimseler gibi olmayın. Onlar yoldan çıkmış fasıklardır. (Haşr-19)

Takva, kalpdeki bir "hâl" olup, kelime, bu hale gölgesiyle işaret eder. Fakat onun hakikati kelime ve cümle ile tasvir edilemez.. O, öyle bir hal ki; kalbi, uyanık, hassas ve her halükârda Allah'ı düşünür, korkar ve Allah'ın sevmediği bir haline muttali olmasından çekinerek haya eder duruma getirir. Allah'ın nazarı, her kalbe, her anda müteveccih bulunmaktadır. O'nun nazarından, görmesinden kaçmak ne mümkün?..

Evet, Kur'an diyor ki; "Sakın Allah'ı unutmayın, Allah'ı unutanlar gibi olmayınız" peki Allah'ı unutanlar nasıl oluyor. Allah'ı unutmanın neticesi öyle bir hâl alıyor ki, insanın cibilliyetini unutturuyor. Bir millet Allah'ı unutursa, Allah da o millete haysiyet ve cibilliyetini unutturuyor. Bir kadın Allah'ı unutursa, Allah da ona cinsiyetini unutturuyor. Bir insan kendisini unutursa, bütün hakikatleri unutur.

Kendi insanlığını ve İslamlığını unuttuktan sonra başlıyor herşey.. Allah ile bağı kopan insan, bu dünya hayatında, kendisini yüce bir ufuka bağlayan bir rabıtadan, onu ot yiyen hayvan seviyesinden yukarı çıkaran hayatın hedef ve gayesinden uzak olarak yaşar. İşte bu noktada onun insaniyeti unutulur. Bundan dolayı da, bu yaratığın kendi kendini unutup, uzun ve baki hayatı için hiçbir azık, hiç bir hazırlık yapmaması ve ebedi hayatı için ne yaptığına bakmaz. "Onlar yoldan çıkmış fasıklardır." Hak yoldan sapmış kimseler...

Ey Mü'minler topluluğu! Allah'ı anmayı O'nun gözetiminde olduğunu ve O'na itaat etmeyi terkedenler gibi olmayın. Onlar böyle yapınca Allah da onlara haklarını ve onlara elverişli bir şekilde bakmayı unutturdu. Ebu Hayyân şöyle der: Bu, günaha başka bir günah ile ceza verme kabilindendir. Çünkü onlar Allah'a ibadeti ve emirlerine sarılmayı terk ettiler. Dolayısıyla payları unutturulmak sûretiyle onlara ceza verildi. (1)

Neticede yarın için kendilerine fayda sağlayacak herhangi bir iyilik sunmadılar. Onlar kıyamet günü öyle dehşetli trajedilere maruz kalırlar ki, kendilerinden geçerler. Hatta ruh yoktur deyip duranlar dahi, böyle kendilerini unutmuş, insan varlığının en mühim ayırıcı unsurunu teşkil eden şuur nimetini kavrayamamış kimselerdir.

İnsanın kendisini hissetmesi fıtri olduğu için şuurdan, şuurun hukukundan ve onun Allah'a bakan yönünden gaflet edenlerin fıtratı bozulmuş kimseler olduklarına tenbih için unutmak ile ifade edilmiştir. "İşte onlar, fasıklardır".

İşte Allah'ı unutanlar "fıtrat"ları bozulmuş, "yuvası" bozulmuş vida gibi, tekrardan döküme gitmesi lazım...Günümüzde de gayet açık gözükmektedir ki, Allah'tan habersiz yaşayan insanlık her maskaralığa giriyor. Erkek kadınlaşırken, kadın erkekleşmeye çalışıyor... Neden Allah'ı unuttuklarından dolayı, Allah da onlara cibilliyetini ve cinsiyetini unutturuyor. İnsana verilen kendi içinde dövünerek yok olmasını, bitmesini hazırlayan, müthiş ve korkunç bir ceza durumu bu..

İnsan Allah'ı unuttuğundan dolayı, saptığı batıllığı hayır, hâyrı da şer görmeye başlıyor. Ne yapacağını bilmiyor.

Aynı, Sina çölünde, 40 yıl aynı yerde dönüp duran Yahudiler gibi, Allah'ı unuttuklarından dolayı, Allah da onları dön derip durmuştur. Taa ki, arkadan yeni nesil gelene kadar...

Şimdi biz de kendimizi düşünelim, hayırsız, hasenatsız, akrabaya yardımsız, cimrilik vasfı varken, dedikodu varken, bayramdan bayrama Allah'ı hatırlamak ya da beş vakit camiye gidip, 60-70 yıl yaşadığı halde, kendisine gönderilen Kur'an-ı Kerimi baştan sona manası ile okumadan gitmek, ne anlama geliyor...Yoksa Sina çölünde dönüp duranlar gibi miyiz?..

(1) el-Bahru'l-muhit 8/251